παθήσεις Θυρεοειδούς

από τον
Αξιολογήστε το άρθρο
(0 votes)

Ο Θυρεοειδής αδένας παράγει τις θυρεοειδικές ορμόνες, την θυροξίνη (γνωστή ως Τ4) και την τριϊωδοθυρονίνη (γνωστή σαν Τ3). Οι ορμόνες του θυρεοειδούς παίζουν σημαντικό ρόλο στην ρύθμιση του μεταβολισμού του σώματος (περιλαμβανομένων και των πόσων θερμίδων καταναλώνει το σώμα) αλλά και άλλες λειτουργίες όπως ο ρυθμός της καρδιάς.

Οι παθήσεις του θυρεοειδούς επηρεάζουν περισσότερο τις γυναίκες παρά τους άνδρες. Υπολογίζεται ότι μία στις οκτώ γυναίκες θα εμφανίσει κατά την διάρκεια της ζωής της κάποιο πρόβλημα με την λειοτυργία του αδένα. Η ειδικότητα της Γυναικολογίας & Μαιευτικής εμπλέκεται στις παθήσεις του θυρεοειδούς λόγω των διαταραχών του κύκλου που εμφανίζει μία γυναίκα που πάσχει από αυτές και πολλές φορές οι ίδιες οι γυναίκες το συγχέουν με το πιο γνωστό πρόβλημα που προκαλεί διαταραχές του κύκλου, το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

 

 

 

Τα προβλήματα που μπορεί να προκληθούν σε μία γυναίκα από τον θυρεοειδή είναι:

  • Διαταραχές του εμμηνορυσιακού κύκλου
  • Διαταραχή της γονιμότητας
  • Διαταραχές κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης
Λόγω της αλληλορύθμισης των ορμονών αλλά και της επίδρασης που έχει μία ορμόνη στο όλο ορμονικό σύστημα, μία διαταραχή των θυρεοειδικών ορμονών μπορεί να προκαλέσει διαταραχές τόσο στην ποσότητα όσο και στην ποιότητα της περιόδου. Η διαταραχή μπορεί να εμφανιστεί σαν αιμόρροια (μικρή ποσότητα αίματος) ή αιμορραγία (μεγάλη ποσότητα αίματος), σαν παράταση της περιόδου ή ακόμα και να εξαφανιστεί η περίοδος για διαφορετικό διάστημα ανάλογα με την διαταραχή (δευτεροπαθής αμηνόρροια). 
 
Λόγω των παραπάνω διαταραχών επηρεάζεται και η γονιμότητα της γυναίκας αφού δεν γνωρίζει πλέον ποιός είναι ο κύκλος της, πότε κάνει ωορρηξία αλλά το σημαντικότερο, εάν καταφέρνει να πραγματοποιηθεί ωορρηξία.
 
Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι παθήσεις του αδένα μπορούν να προκαλέσουν επιπλοκές της κύησης οι οποίες μπορεί να αποδειχθούν μοιραίες. 
 
Υποψία για πιθανή εμφάνιση θυρεοειδοπάθειας τίθεται:
 
  • εάν υπήρξε στο παρελθόν κάποια διαταραχή στην λειτουργία του αδένα
  • σε θετικό οικογενειακό ιστορικό
  • εάν είχε αναπτυχθεί θυρεοειδίτιδα μετά από προηγούμενο τοκετό
  • εάν υπάρχει ενεργός ηπατίτιδα Β
 
Παράγοντες που οδηγούν σε θυρεοειδίτιδα είναι:
 
  • γενετική προδιάθεση
  • αυτοάνοσα νοσήματα (π.χ. σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1, ρευματοειδής αρθρίτιδα)
  • ιοί, βακτήρια
Ο περιοδικός έλεγχος των ορμονών μπορεί να αποκαλύψει μία διαταραχή του αδένα ειδικά σε άτομα τα οποία είτε είναι ελεύθερα συμπτωμάτων είτε θεωρούν ότι κάποια συμπτώματα που έχουν οφείλονται σε άλλες καταστάσεις (π.χ. στο stress, στην κακή ψυχολογία, σε υπερκόωση, σε αδιαθεσία). Άλλωστε λόγω του ότι ο αδένας επηρεάζει τον μεταβολισμό αλλά και την διάθεση του ανθρώπου είναι εύκολο πολλά συμπτώματα να παρερμηνευτούν. 
 
Συμπτώματα που περιγράφονται σε περίπτωση υποθυρεοειδισμού: αίσθημα ψύχους, δυσκοιλιότητα, μυϊκή αδυναμία, αύξηση σωματικού βάρους, μυϊκά άλγη, αδιαθεσία, κακή διάθεση, αίσθημα κόπωσης, ξηροδερμία, ωχρότητα, βράγχος φωνής (βραχνάδα), μειωμένοι καρδιακοί παλμοί. αυξημένη ποσότητα της περιόδου.
 

Συμπτώματα που περιγράφονται σε περίπτωση υπερθυρεοειδισμού: απώλεια βάρους, αυξημένη πρόσληψη τροφής, ταχυκαρδία αλλά και έκτακτες συστολές, νευρικότητα, αίσθημα τρόμου, άγχος, αίσθημα ανησυχίας, εφίδρωση, αίσθημα ζέστης, διαταραχές της λειτουργίας του εντέρου, ερεθισμός των οφθαλμών, μείωση της ποσότητας της περιόδου.

Τα παραπάνω συμπτώματα δεν είναι χαρακτηριστικά θυρεοειδοπάθειας και αρκετά από αυτά τα εμφανίζουν πολλοί άνθρωποι χωρίς να έχουν διαταραχή του αδένα. Όμως εάν αυτά έχουν μεγάλη διάρκεια ή είναι πολύ έντονα τότε θα πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό. Προσοχή λίγο στα συμπτώματα τα οποία μιμούνται άγχος, νευρικότητα ή το αντίθετο μελαγχολία, κακή διάθεση τα οποία μπορεί να αποδοθούν στην καθημερινότητα ή και στην ιδιοσυγκρασία του καθενός. Μπορεί πίσω από αυτά να κρύβεται κάποια αρχόμενη ή κάποια βαρειά διαταραχή του αδένα και θα πρέπει να συμβουλεύεστε πάντα τον γιατρό σας.
 
 
 
Διαβάστηκε από: 5043 άτομα
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Υπερπρολακτιναιμία