Επιβαρυντικοί παράγονες για την εμφάνιση της νόσου θεωρούνται:

• Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών σε νεαρές ηλικίες. Πολλές νέες γυναίκες που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό, δεν καταφεύγουν στον Γυναικολόγο για συμβουλή και αντιμετώπιση. Οι γυναίκες αυτές μετά την εμμηνόπαυση εμφανίζουν αυξημένη συχνότητα εμφάνισης νόσου του ενδομητρίου.
• Άτοκες γυναίκες, ο κίνδυνος σε γυναίκες που δεν γέννησαν είναι διπλάσιος
• Μεγάλη ηλικία εγκατάστασης της εμμηνόπαυσης
• Η παχυσαρκία
• Ο σακχαρώδης διαβήτης
• Τα οιστρογόνα

Όπως καταλαβαίνετε ο συνδυασμός ορισμένων από τους παραπάνω παράγοντες, αυξάνει ακόμα περισσότερο τον κίνδυνο εμφάνισης νόσου του ενδομητρίου.

Τι θα παρατηρήσει μία γυναίκα

Αυτό που θα παρατηρήσει μία γυναίκα θα είναι κολπική αιμορραγία (μεγάλη ποσότητα αίματος) ή αιμόρροια (δηλαδή μικρή ποσότητα αίματος) παρότι είναι στην εμμηνόπαυση. Οποιοδήποτε τέτοιο περιστατικό πρέπει να το ελέγχουμε άμεσα. Ο έλεγχος συνιστά ιστολογική εξέταση του ενδομητρίου. Μπορεί να γίνει είτε με λήψη μικροποσότητας ενδομητρίου με ειδικό καθετήρα βιοψίας είτε με ολική αφαίρεση του ενδομητρίου. Γενικά, προτιμάμε το δεύτερο, δηλαδή την ολική αφαίρεσή του ώστε να ελεγχθεί σε όλη του την έκταση και όχι μόνο σε ένα σημείο που μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένη διάγνωση (έστω σε ένα μικρο ποσοστό).

Μία αιμορραγία από την μήτρα στην εμμηνόπαυση μπορεί να οφείλεται και σε υπερπλασία του ενδομητρίου η οποία είναι συνήθως καλοήθης νόσος. Αλλά για να διαγνωστεί η υπερπλασία απαιτεί και αυτή αφαίρεση του ενδομητρίου και ιστολογική εξέταση (βιοψία).

Εάν δεν υπάρχει αιμορραγία

Στον ετήσιο έλεγχο που πραγματοποιεί μία γυναίκα στην εμμηνόπαυση γίνεται και υπερηχογραφικός έλεγχος των΄γεννητικών οργάνων. Στον υπερηχογραφικό έλεγχο μετράμε και το πάχος του ενδομητρίου. Σε μία γυναίκα που βρίσκεται στην εμμηνόπαυση το ενδομήτριο είναι ατροφικό γιατί δεν λειτουργούν πλέον οι ωοθήκες ώστε να παράγουν τα Οιστρογόνα που απαιτούνται ώστε να διατηρούν ένα παχύ ενδομήτριο. Άρα ένα ενδομήτριο που έχει πάχος μέχρι 5 χιλιοστά θεωρείται πολύ καλό στην εμμηνόπαυση. Το ενδομήτριο το μετράμε συνήθως σε χιλιοστά. Πάντοτε ο γιατρός δίπλα αναφέρει και την μονάδα μέτρησης ώστε να μην δημιουργείται σύγχυση.

Εάν το ενδομήτριο είναι παχύ, π.χ. είναι 7 χιλιοστά και άνω, αυτό σημαίνει:

• είτε υπερπλασία του ενδομητρίου
• είτε κακοήθεια του ενδομητρίου
• είτε κακοήθεια των ωοθηκών. Ένας όγκος της ωοθήκης μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγή Οιστρογόνων σε υψηλά επίπεδα με αποτέλεσμα να εμφανίζεται το ενδομήτριο πεπαχυσμένο.

Εάν στο εσωτερικό της μήτρας εμφανίζεται σχηματισμός που μοιάζει με πολύποδα, τότε δεν χωράει συζήτηση ότι πρέπει να γίνει βιοψία. Κάθε κακοήθης νόσος του ενδομητρίου (ανεξάρτητα του τι ιστολογικός τύπος είναι πρέπει να αντιμετωπίζεται έγκαιρα. Και αυτό γιατί:

• εάν πρόκειται για επιθετική μορφή θα επεκταθεί γρήγορα σε γειτονικά όργανα
• αλλά και λιγότερο επιθετική μορφή να είναι, έχει σημασία να μην επεκταθεί στον τράχηλο της μήτρας. Αν συμβεί αυτό τότε και το στάδιο της νόσου αλλάζει και η αντιμετώπιση αλλάζει και πρόσθετες θεραπείες θα χρειαστούν.

Εάν λοιπόν συμβεί μία γυναίκα να εμφανίζει παχύ ενδομήτριο στην εμμηνόπαυση ή βλέπει αίμα στην εμμηνόπαυση και ο γιατρός της της πει ότι απαιτείται βιοψία καλό είναι να μην χρονοτριβεί. Το ίδιο θα της πουν όλοι οι γιατροί που θα επισκεφτεί, όσους και αν επισκεφτεί.