Αντίθετα, η νόσος εμφανίζει έξαρση στις αναπτυσσόμενες χώρες, σε πληθυσμούς χαμηλότερου βιοτικού επιπέδου. Η ενημέρωση και η πρόληψη δυστυχώς θεωρούνται πολυτέλεια σε άλλες χώρες που οι άνθρωποι δεν έχουν την δυνατότητα να καλύψουν ούτε τις ημερήσιες ανάγκες τους.

Παλαιότερα θεωρούνταν υψηλού κινδύνου οι γυναίκες που:

• ξεκινούσαν τις επαφές νωρίς στην ζωή τους
• είχαν πολλούς ερωτικούς συντρόφους στην διάρκεια της ζωής τους
• κάπνιζαν

Από την στιγμή που αποδείχθηκε ότι το αίτιο της νόσου του τραχήλου της μήτρας είναι οι χρόνιες αλλοιώσεις που προκαλούν ορισμένοιτύποι του ιού HPV όλα αυτά πέρασαν στην σφαίρα των επιβαρυντικών παραγόντων. Δεν έχει σημασία πλέον ο αριθμός των σεξουαλικών συντρόφων. Μπορεί ένας και μοναδικός να είναι φορέας του ιού ο οποίος είναι ικανός σε χρόνια παραμονή του στον τράχηλο της μήτρας να προκαλέσει αλλοιώσεις που θα εξελιχθούν σε νόσο. Τέτοιοι τύποι είναι π.χ. ο γνωστός σε όλους τύπος 16 (κυρίαρχος στην νόσο από επιθηλιακά κύτταρα) και ο τύπος 18 (κυρίαρχος στην νόσο από αδενικά κύτταρα του ενδοτραχήλου).

Αυτό που έχει σημασία είναι να μην επαναπαυτείτε σε διαβεβαιώσεις. Επανειλημμένα έχουμε δει ζευγάρια όπου το αγόρι είχε κονδυλώματα και "θεραπεύτηκε". Η λέξη 'θεραπεύτηκε" ειδικά για τα κονδυλώματα μάλλον ακούγεται βαρειά. Δυστυχώς η απόδειξη του κατά πόσο θεραπεύτηκε κάποιος θα είναι η μόλυνση ή όχι της κοπέλας του. Η σύστασή μας είναι να ακολουθείτε τις οδηγίες του Γυναικολόγου σας. Η θεραπεία για να επιτευχθεί θέλει κάποιο κόπο και χρόνο.

Ο τράχηλος της μήτρας δεν είναι κάποιο ξεχωριστό όργανο από την μήτρα. Αποτελεί το τελικό τμήμα της μήτρας και ουσιαστικά είναι η είσοδος της μήτρας. Επειδή όμως:

• ο τράχηλος εμφανίζει διαφορετική παθολογία από την υπόλοιπη μήτρα
• εμφανίζει άλλη πορεία δράσης και
• συμπεριφέρεται διαφορετικά στον καρκίνο

αποτελεί κανόνα για εμάς να τον μελετάμε και να αναφερόμαστε σε αυτόν σαν να πρόκειται για διαφορετικό όργανο. Η νόσος του τραχήλου της μήτρας όταν δώσει κλινική εικόνα, αυτή θα είναι αιμορραγία. Μπορεί να είναι λίγες σταγόνες ή μπορεί να είναι κανονική ροή αίματος. Εάν παραμεληθεί, επεκτείνεται και με τις τρεις οδούς επέκτασης (αίμα, λέμφος, γειτονικά όργανα). Λόγω της ιδιαιτερότητάς του να προχωράει γρήγορα, τα συνολικά 4 στάδια της νόσου διαιρούνται σε αρκετά υποστάδια. Χειρουργικά, μπορούμε να επέμβουμε μόνο σε νόσο που ταξινομείται μεταξύ των σταδίων 0 έως ΙΙα (0 έως 2α). Μην σας ακούγεται λίγο, αυτή η απόσταση καλύπτει 10 υποστάδια. Από εκεί και πέρα η νόσος θεωρείται ότι είναι πολύ εκτεταμένη και ότι η χειρουργική θεραπεία δεν θα προσφέρει κάτι παραπάνω στην ποιότητα ζωής και στην διάρκεια ζωής της γυναίκας που νοσεί. Εφαρμόζονται λοιπόν συμπληρωματικές θεραπείες.

Σε όλες τις μορφές νόσου, η επίβίωση του ανθρώπου εξαρτάται από το στάδιο που βρίσκεται όταν γίνεται αρχικά η διάγνωση. Από εκεί και πέρα ο αριθμός του σταδίου δεν αλλάζει ποτέ όσα χρόνια και αν περάσουν, όσες θεραπείες και αν εφαρμοστούν. Ο λόγος είναι ότι κάθε γιατρός που ενημερώνεται για τον συγκεκριμένο ασθενή, γνωρίζει το αρχικό στάδιο που διαγνώστηκε ώστε έτσι να γνωρίζει τι εξετάσεις θα ζητήσει, τους κινδύνους και τις πιθανότητες επέκτασης ή επανεμφάνισης της νόσου. Επίσης προγραμματίζει καλύτερα την συχνότητα των επισκέψεων.

Η αντιμετώπιση της νόσου του τραχήλου της μήτρας δεν αφήνει πολλά περιθώρια μικρών σε έκταση επεμβάσεων. Λόγω του ότι διαθέτει πλούσιο λεμφικό δίκτυο μόνο σε πολύ αρχόμενη νόσο επιτρέπει την τοπική εκτομή. Η συνήθης επέμβαση είναι η ριζική μορφή της υστερεκτομής και αφαίρεση των λεμφαδένων σε μεγάλη έκταση. Χειρουργείο αρκετά μεγάλο αν αναρωτηθεί κανείς ότι ξεκίνησε σαν μία μόλυνση από έναν ιό και ότι θα μπορούσε να αποφευχθεί. .....