Συμφύσεις

από τον
Αξιολογήστε το άρθρο
(0 votes)

Συμφύσεις & Χρόνιο πυελικό άλγος

Ο χρόνιος πόνος της πυέλου ή / και συναφή εντερική διαταραχή αποτελεί σημαντικό πρόβλημα για χιλιάδες ασθενείς. Αν και οι συμφύσεις είναι συχνά (αλλά δεν είναι πάντα) η αιτία αυτού του πόνου, η θεραπεία δεν πραγματοποιείται είτε επειδή ο χειρουργός δεν πιστεύει ότι οι συμφύσεις μπορεί να προκαλούν το πρόβλημα, είτε λόγω του ότι η λύση των συμφύσεων θεωρείται δύσκολη ή μάταιη.

Οι συμφύσεις δυστυχώς αποτελούν μία συνήθη και αναπόφευκτη έκβαση μίας εγχείρησης, και τα προβλήματα που προκαλούν είναι ευρέως διαδεδομένα και μερικές φορές σοβαρά. Έχει ειπωθεί από ορισμένους ότι οι συμφύσεις είναι το πιο κοινό πρόβλημα που σχετίζεται με χειρουργική επέμβαση. Αυτή η έλλειψη ευαισθητοποίησης σημαίνει ότι, εκτός της υπογονιμότητας, πολλοί γιατροί είναι απρόθυμοι να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα των συμφύσεων, πολλές ασφαλιστικές εταιρείες είναι απρόθυμες να πληρώσουν για τη θεραπεία και πολλοί ασθενείς έχουν αφεθεί στην τύχη τους.

Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις ακόμη. Τραβώντας την προσοχή στην ανθρώπινη πλευρά του προβλήματος, ελπίζουμε να ξεκινήσουμε την ενημέρωσητων ασθενών σχετικά με το φάσμα των θεραπευτικών αγωγών που διατίθενται, είτε πρόκειται για μια ιατρική, χειρουργική ή ψυχολογικής φύσης αντιμετώπιση.

Μια σύμφυση είναι ένα είδος ουλής, ένας ινώδης ιστός που αποτελεί αφύσικη σχέση μεταξύ δύο μέρη του σώματος. Οι συμφύσεις μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά κλινικά προβλήματα. Για παράδειγμα, συμφύσεις με τη συμμετοχή των γυναικείων αναπαραγωγικών οργάνων (ωοθήκες, σάλπιγγες) προκαλούν στειρότητα, δυσπαρεύνια (επώδυνη συνουσία) και εξουθενωτικό πόνο της πυέλου. Συμφύσεις που αφορούν το έντερο μπορεί να προκαλέσουν απόφραξη του εντέρου. Συμφύσεις μπορούν να σχηματιστούν και σε άλλα μέρη του σώματος.

Μη χειρουργικής αιτιολογίας συμφύσεις μπορεί να εμφανιστούν σαν αποτέλεσμα μίας παθολογικής κατάστασης (ενδομητρίωση, λοίμωξη, χημειοθεραπεία, ακτινοβολία και καρκίνος) Μέχρι στιγμής το πιο κοινό είδος σύμφυσης είναι εκείνο που σχηματίζεται μετά από χειρουργική επέμβαση. Συμφύσεις μπορούν κατά κανόνα να εμφανιστούν στην θέση της χειρουργικής διαδικασίας, ή και αλλού.

Τέλος, μετά τη χειρουργική θεραπεία της προσχωρήσεις και προκαλεί εντερική απόφραξη, απόφραξη λόγω πρόσφυσης αναμόρφωση σημειώθηκε στο 11 με το 21% των περιπτώσεων (Menzies, 1993).

Μεταξύ 55 και 100% των ασθενών που υποβάλλονται σε πυελική επανορθωτική χειρουργική θα αναπτύξει κάποιας μορφής συμφυτική νόσο.

Συμφύσεις και Χρόνιο άλγος της πυέλου (CPP)

Οι συμφύσεις πιστεύεται ότι προκαλούν πόνο της πυέλου λόγω πρόσδεσης κάτω από ιστούς και όργανα, προκαλώντας έλξη (τράβηγμα) των νεύρων.

Μερικοί ασθενείς στους οποίους ο πόνος της πυέλου έχει διάρκεια περισσότερο από έξι μήνες μπορεί να αναπτύξουν "Σύνδρομο χρόνιου πόνου της πυέλου." Εκτός από το χρόνιο πόνο, εμφανίζεται συναισθηματική φόρτιση και διαταραχές της συμπεριφοράς λόγω της διάρκειας του πόνου.

Ο χρόνιος πόνος της πυέλου εκτιμάται ότι θα επηρεάσει σχεδόν το 15% των γυναικών ηλικίας μεταξύ 18 και 50 (Mathias et al., 1996). Άλλες εκτιμήσεις φθάνουν μεταξύ 200.000 και 2 εκατομμύρια γυναικών στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (Paul, 1998). Σε έρευνα των νοικοκυριών, Mathias et al. (1996) εκτιμήθηκε ότι οι άμεσες ιατρικές επισκέψεις για εξωτερικούς ασθενείς σε χρόνιο πόνο της πυέλου για τον αμερικανικό πληθυσμό των γυναικών ηλικίας 18-50 ετών ήταν αυξημένες ετησίως.

Άρκετές μελέτες περιγράφουν τη σχέση μεταξύ του πόνου και των συμφύσεων. Σύμφωνα με μια μελέτη (Rosenthal et al., 1984) των ασθενών για CPP, περίπου το 40% έχουν συμφύσεις και μόνο, και ένα άλλο 17% έχει ενδομητρίωση (με ή χωρίς συμφύσεις). Ο Kresch et al., (1984), επίσης μελέτησε 100 γυναίκες και διαπίστωσε συμφύσεις στο 38% των περιπτώσεων, η ενδομητρίωση και σε ένα άλλο 32%. Σε γενικές εκτιμήσεις (Howard, 1993) το ποσοστό των ασθενών με CPP και συμφύσεις είναι περίπου 25%, με την ενδομητρίωση στο 28%.

Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η συναισθηματική φόρτιση συμβάλλει σημαντικά στην αντίληψη του ασθενούς από τον πόνο και τον / την ικανότητά του να ασχοληθεί με τον πόνο. Rosenthal et al. (1984) διαπίστωσε ότι από τους ασθενείς στους οποίους η πιθανή φυσική αιτία του πόνου (συμπεριλαμβανομένων συμφύσεων) θα μπορούσε να εντοπιστεί, το 75% είχαν ενδείξεις των ψυχολογικών επιδράσεων στον πόνο.

Θεραπεία συμφύσεων

Παρά τις αμφιβολίες ως προς τη σχέση μεταξύ συμφύσεων και πόνου, διάφορες μελέτες δείχνουν ότι η λύση (κοπή, adhesiolysis) των συμφύσεων παρέχει κάποια ανακούφιση.

Σε μια μελέτη στη Γερμανία (Frey et al., 1994) 58 (40 γυναίκες, 18 άνδρες) ασθενείς με χρόνιο κοιλιακό άλγος υπέστη λαπαροσκόπηση. Το μοναδικό εύρημα ήταν συμφύσεις. Οι συμφύσεις λύθηκαν (adhesiolysis) και το σύνολο των ασθενών αξιολογήθηκε έως και 30 μήνες αργότερα. Υπήρξε μια πλήρη ύφεση του πόνου στο 45% των ασθενών, με το 35% των ασθενών να εμφανίζει σαφή βελτίωση. Παρόμοια στοιχεία αναφέρονται και σε άλλες μελέτες.

Αν υπάρχει μια υποκείμενη αιτία για δημιουργία συμφύσεων, όπως λοίμωξη ή ενδομητρίωση, τότε είναι σαφές ότι αυτό πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Το πρόβλημα είναι ότι με σε σοβαρές περιπτώσεις ισχυρών συμφύσεων αυτές είναι δυνατόν να επανεμφανιστούν.

Πρόσφατα, οι επιστήμονες έχουν πετύχει την ανάπτυξη υλικών αποτελεσματικών κατά των συμφύσεων καιτην προστασία των ιστών και διαλύονται όταν δεν χρειάζονται πλέον. Μέχρι σήμερα, τα μόνα προϊόντα που έχουν ειδικά εγκριθεί από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων για χρήση σε ανθρώπους INTERCEED ™ που έγινε από την Johnson & Johnson, και Seprafilm ™ από την Genzyme Corporation. Το INTERCEED ™ έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό στη γυναικολογική χειρουργική και το Seprafilm ™ σε ορισμένα είδη γυναικολογικών και γενική χειρουργική. Ωστόσο, η χρήση του INTERCEED ™ ™ Seprafilm εξακολουθεί να είναι περιορισμένη για διάφορους λόγους και δεν εμποδίζουν την εμφάνιση συμφύσεων σε όλες τις περιπτώσεις.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι όποιο και αν είναι το προϊόν χρησιμοποιείται, πρέπει να συνδυάζεται με καλή χειρουργική τεχνική κατά την οποία ο χειρουργός χειρίζεται τους ιστούς, προσπαθώντας να αποφευχθεί η περαιτέρω βλάβη τους. Είναι πιθανό ότι θα υπάρξει ένα προϊόν το οποίο θα εμποδίζει την εμφάνιση συμφύσεων προσχωρήσεις σε όλες τις καταστάσεις.

Υπογονιμότητα και συμφύσεις

Η παρουσία συμφύσεων επηρεάζει την υπογονιμότητα σε διαφορετικό βαθμό ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Είναι βέβαιο όμως ότι λειτουργώντας μηχανικά, οι συμφύσεις μεταβάλλουν την ανατομική σχέση μεταξύ των οργάνων (ωοθήκες, σάλπιγγες, μήτρα) με αποτέλεσμα την πρόκληση δυσκολιών γονιμότητας ή και στείρωσης. Η παρουσία συμφύσεων αυξάνει τον κίνδυνο για έκτοπη κύηση ( έμβρυο που αναπτύσσεται έξω από την μήτρα) και μπορεί να οδηγήσει σε κίνδυνο την ζωή της γυναίκας. Η χειρουργική λύση των συμφύσεων επαναφέρει σε μεγάλο βαθμό την ανατομική ισορροπία μεταξύ των οργάνων και επιτρέπει τον περαιτέρω σχεδιασμό ενός πλάνου για το ζευγάρι. Επιπλέον προσφέρει απαντήσεις για την δυνατότητα μίας φυσιολογικής σύλληψης ή, αν δεν υπάρχει η δυνατότητα αυτή (μεγάλη βλάβη οργάνων από άλλα αίτια όπως φλεγμονή) τότε το ζευγάρι συμβουλεύεται ώστε να ακολουθήσει μία υποβοηθούμενη μέθοδο.

Η θεραπεία του χρόνιου πόνου

Το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση της θεραπείας είναι φυσικά η διάγνωση, ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό και η κλινική εξέταση σε μια προσπάθεια να προσδιορίστεί η αιτία του πόνου. Η λαπαροσκοπική χειρουργική μπορεί να είναι μια θεραπεία για τον πόνο ή μείωσης του επιπέδου του πόνου. Για λόγους που αναφέρονται ανωτέρω, η συμφυσιόλυση είναι απαραίτητη. Αν οι συμφύσεις είναι εξαιρετικά μεγάλου βαθμού, απαιτείται η συνεργασία γενικού χειρουργού και γυναικολόγου για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Η ρομποτική χειρουργική με την σειρά της αποτελεί μία νέα μέθοδο λύσης των συμφύσεων. Η υψηλή ευκρίνεια και η ακρίβεια των κινήσεων που επιτρέπεται από τους ρομποτικούς βραχίονες καθιστά την λύση των συμφύσεων εξαιρετικά λεπτομερή. Ταυτόχρονα μειώνεται ο κίνδυνος της πρόκλησης βλαβών στα γειτονικά όργανα. Έτσι επιτρέπει την επαναφορά των φυσιολογικών σχέσεων μεταξύ των οργάνων στον μέγιστο δυνατό βαθμό.

Η μέθοδος είναι ελάχιστα επεμβατική με αποτέλεσμα να μειώνεται ο χρόνος νοσηλείας, ο μετεγχειρητικός πόνος και η χρήση φαρμάκων μετά την επέμβαση.

Διαβάστηκε από: 37126 άτομα