Εάν ο σύντροφός σας κάποια στιγμή σας αναφέρει ότι είχε κάποτε κονδυλώματα ή ότι τα είχε πρόσφατα αλλά τα αντιμετώπισε τότε αυτό που μπορείτε άμεσα να κάνετε είναι ένα τεστ για ανίχνευση του DNA των ιών. Ονομάζεται HPV DNA test. Η λήψη του είναι απλή και γίνεται όπως ακριβώς γίνεται η λήψη του thin prep (τεστ Παπανικολάου). To κυτταρικό δείγμα συλλέγεται με βουρτσάκι από τον τράχηλο της μήτρας και τοποθετείται στο ειδικό μπουκαλάκι μεταφοράς. Με την μέθοδο αυτή έχουμε την ικανότητα να εντοπίσουμε το DNA 35 διαφορετικών τύπων του ιού HPV δηλαδή όλων όσων προκαλούν βλάβες στον τράχηλο της μήτρας.

Η μετάδοση των ιών γίνεται από επιθηλιακά κύτταρα σε επιθηλιακά κύτταρα άλλου ανθρώπου. Κύρια οδός μετάδοσης λοιπόν είναι η σεξουαλική επαφή. Επειδή ο ιός όπως αναφέραμε υπάρχει ίσως από τότε που υπάρχει ζωή, όπως γίνεται κατανοητό συμβαίνει μια διαρκής μετανάστευσή του. Υπολογίζεται ότι πάνω από το 70% του πληθυσμού έχει έρθει ή θα έρθει σε επαφή με κάποιον τύπο ιού HPV. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα εμφανίσει απαραίτητα βλάβες. Μπορεί απλά να είναι φορέας του ιού. Άλλωστε και σε αυτούς που τελικά θα εκδηλωθούν βλάβες ο ιός μπορεί να υπάρχει στα κύτταρά τους χρόνια! Ένας φορέας όμως μπορεί να μεταδώσει τον ιό στον σεξουαλικό του σύντροφο και εκείνος να εκδηλώσει βλάβες σε σύντομο διάστημα. Ειδικότερα αν κάποιος φορέας του τύπου 16 τον μεταδώσει στην σύντροφό του τότε εκείνη θα εμφανίσει εικόνα τραχηλίτιδας. Εάν μεταδώσει τον τύπο 6 εκείνη θα εμφανίσει εξωτερικά κονδυλώματα. Οι διάφοροι τύποι του ιού HPV εμφανίζουν τροπισμό, δηλαδή αναπτύσσονται και προκαλούν βλάβες σε συγκεκριμένες περιοχές του ανθρώπινου σώματος ενώ σε άλλες περιοχές μπορεί να μην εκδηλωθούν ποτέ. Είναι πολύ σπάνιες οι φορές που ανιχνεύτηκε ο τύπος 16 σε εξωτερικά κονδυλώματα. Αντίθετα είναι πολύ συχνός σε βλάβες του τραχήλου. Άρα λοιπόν δεν παίζει ρόλο στην εμφάνιση βλαβών μόνο το να έρθει κάποιος σε επαφή με τον ιό, αλλά και ο τύπος του ιού να μπορεί να βλάψει τα κύτταρα που μόλυνε.

Οι ιοί των ανθρώπινων κονδυλωμάτων (human papilloma virus) θεωρούνται σήμερα η κύρια αιτία πρόκλησης καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Η γνώση αυτή η οποία αποκτήθηκε την προηγούμενη δεκαετία είχε σαν αποτέλεσμα να αλλάξει ο τρόπος αντιμετώπισης τους αλλά και η αιτία να αναζητηθούν νέες διαγνωστικές και θεραπευτικές μέθοδοι για την σωστότερη και πληρέστερη εξαφάνισή τους. Με το πέρασμα του χρόνου και με την ανάπτυξη της μοριακής βιολογίας αποδείχθηκε ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα μεγάλο αριθμό τύπων του ιού. Αυτοί οι τύποι έχουν την ιδιότητα να επικάθονται και να μολύνουν κύτταρα διαφορετικών περιοχών του ανθρώπινου σώματος και έτσι να προκαλούν μία ποικιλία βλαβών από τις οποίες άλλες είναι αθώες και άλλες μπορούν να αποδειχτούν εξαιρετικά επικίνδυνες.

Αδάμης Θεόδωρος MD,PhD,MSc

Είναι γνωστό πλέον σε όλους ότι υπάρχει ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που αποτελεί έναν πρόσθετο παράγοντα άγχους για τα νέα ζευγάρια που επιθυμούν να αποκτήσουν οικογένεια. Η κοινωνία της πληροφορίας βοήθησε στο να το γνωρίζουν όλοι, αλλά η διάδοση αυτής της γνώσης δεν είναι απαραίτητα θετική. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που μεταξύ σοβαρού και αστείου φοβούνται μήπως τελικά το αντιμετωπίσουν και οι ίδιοι. Όλη αυτή η εικόνα που έχει δημιουργηθεί σίγουρα δεν βοηθάει καθόλου τα νέα ζευγάρια τα οποία πέρα από το stress της καθημερινότητας βιώνουν και ένα ανεξήγητο πολλές φορές stress για το αν θα καταφέρουν να αποκτήσουν παιδιά.

Λίγο πολύ όσα περιγράφηκαν στην προηγούμενη ενότητα είναι γνωστά. Αποτελούν ένα πρωτόκολλο διερεύνησης του γυναικείου γεννητικού συστήματος αν και κάποιες φορές δεν πραγματοποιούνται λόγω του ότι δεν υπάρχουν στοιχεία από το ιστορικό κάποιας γυναίκας που να δικαιολογούν την εκτέλεσή τους. Αυτός είναι και ο λόγος που σε κάποιες γυναίκες γίνεται λαπαροσκοπικός έλεγχος και σε κάποιες άλλες όχι. Σίγουρο είναι μόνο το ότι θα γίνει Υστεροσαλπιγγογραφία. Αυτή θα μας αποκαλύψει την εικόνα των σαλπίγγων και την πιθανότητα μίας φυσικής εγκυμοσύνης. Οι υπόλοιπες επεμβατικές μέθοδοι πραγματοποιούνται ανάλογα με το ιστορικό κάθε γυναίκας.

Ο έλεγχος συνεχίζεται βάσει του ιστορικού που θα μας αναφέρει η γυναίκα. Ο άντρας θα λάβει τις ανάλογες συμβουλές από τον Ουρολόγο-ανδρολόγο. Οι εξετάσεις που μπορεί να προταθούν ανάλογα με την περίπτωση είναι:

Όταν ένα ζευγάρι επισκέπτεται για πρώτη φορά τον γιατρό λόγω αδυναμίας επίτευξης μίας εγκυμοσύνης, συζητά μαζί του όλα τα θέματα τα οποία αφορούν:

• το οικογενειακό ιστορικό. Εδώ συζητούνται περιπτώσεις υπογονιμότητας, αποβολών, γενετικών προβλημάτων και χρόνια κληρονομικά νοσήματα ανά οικογένεια.
• το ατομικό ιστορικό. Χρόνιες παθήσεις, φαρμακευτικές αγωγές, χειρουργεία, προβλήματα υγείας του ζευγαριού
• το μαιευτικό ιστορικό. Προηγούμενες εγκυμοσύνες με άλλον/άλλη σύντροφο. Μας βοηθά να εστιάσουμε σε τυχόν προβλήματα του ενός από τους δύο, όσο και αν αισθάνονται περίεργα εκείνη την στιγμή.
• το γυναικολογικό ιστορικό. Ρυθμικότητα του κύκλου, ορμονικό προφίλ, υπερηχογραφικός έλεγχος. Η ακεραιότητα του γεννητικού συστήματος και η σωστή λειτουργικότητά του είναι απαραίτητη για τις περαιτέρω συμβουλές μας.

Σύνδρομο IRS, Σύνδρομο αντίστασης στην ινσουλίνη και υπογονιμότητα

Ένας σημαντικός παράγοντας ο οποίος επηρεάζει την γονιμότητα μίας γυναίκας είναι οι διαταραχές της ωορρηξίας. Τα αίτια που προκαλούν την κατάσταση αυτή είναι

• η υπερανδρογοναιμία (αύξηση των ανδρογόνων στο αίμα)
• το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
• το σύνδρομο αντίστασης στην ινσουλίνη

Τι είναι η υστεροσαλπιγγογραφία ( ΥΣΓ);

Η ΥΣΓ είναι μία διαγνωστική μέθοδος με την οποία μπορούμε να ελέγξουμε τόσο το εσωτερικό της μήτρας για τυχόν παθολογικές καταστάσεις όσο και την βατότητα των σαλπίγγων. Η απεικόνιση των σαλπίγγων είναι εξαιρετικά σημαντική για την γονιμότητα της γυναίκας αφού μέσω των σαλπίγγων το ωάριο αφού πρώτα γονιμοποιηθεί θα κινηθεί προς την μήτρα για να γίνει η εμφύτευση. Εάν οι σάλπιγγες ή μία από τις σάλπιγγες δεν απεικονιστούν στην ΥΣΓ αυτό σημαίνει ότι ο αυλός τους είναι κλειστός και το ζευγάρι θα καταφύγει στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.

Η υπογονιμότητα χαρακτηρίζει ένα ζευγάρι όταν αυτό αδυνατεί να αποκτήσει παιδιά μετά από προσπάθεια ενός και κατά άλλους δύο χρόνων. Σύμφωνα με τα παραπάνω, ένα ζευγάρι δεν μπορεί να θεωρηθεί υπογόνιμο εάν δεν έχει για διάφορους λόγους κάνει την φυσική του προσπάθεια. Η μέθοδος έυρεσης των γόνιμων ημερών είναι γνωστή πλέον σχεδόν στο σύνολο του πληθυσμού. Αν θέλουμε να χωρίσουμε την υπογονιμότητα σε υποκατηγορίες τότε θα την χαρακτηρίσουμε πρωτοπαθή (δηλαδή όταν δεν υπήρξε ποτέ εγκυμοσύνη) και δευτεροπαθή (δηλαδή όταν υπήρξε στο παρελθόν εγκυμοσύνη) και αυτό σημαίνει ότι ο βλαπτικός παράγοντας εμφανίστηκε αργότερα.