• Λαπαροσκοπική διερεύνηση του γεννητικού συστήματος. Πλέον αυτό μπορεί να γίνει και ρομποτικά με ελάχιστη επιβάρυνση σε σχέση με την λαπαροσκόπηση. Συστήνεται στις περιπτώσεις που μία γυναίκα περιγράφει συμπτώματα που μας που μας παραπέμπουν σε πιθανή ενδομητρίωση. Ακόμα και αν η βατότητα των σαλπίγγων είναι ανύπαρκτη, πάλι εφόσον υπάρχει υποψία για ενδομητρίωση είμαστε υποχρεωμένοι να παρέμβουμε. ο λόγος είναι ότι η παρουσία ενδομητρίωσης μπορεί να οδηγήσει σε αποτυχία μίας προσπάθειας εξωσωματικής σε ποσοστά ανάλογα με την βαρύτητά της. Οι Παγκόσμιες στατιστικές μιλούν για αποτυχία που ξεπερνά το 30%. Η καταστολή της ενδομητρίωσης μας δίνει ένα χρονικό περιθώριο προσπάθειας ανάλογα με το στάδιό της κατά την διάγνωση. Η ενδομητρίωση έχει 4 στάδια οπότε γίνεται κατανοητό ότι όσο ανεβαίνει το στάδιο τόσο αυξάνει ο κίνδυνος υποτροπής της νόσου όσο περνάει ο καιρός από την επέμβαση.
• Υστεροσκοπικός έλεγχος της κοιλότητας της μήτρας. Πιθανές ανωμαλίες στο εσωτερικό της μήτρας μπορούν να επηρεάσουν την γονιμότητα σε ένα υγιές ζευγάρι αλλά και σε ένα ζευγάρι που κατευθύνεται σε υποβοηθούμενη προσπάθεια. Το πρόβλημα αντιμετωπίζεται άμεσα κατά την υστεροσκόπηση.
• Η παρουσία ινομυωμάτων στο τοίχωμα της μήτρας μπορούν να οδηγήσουν ανάλογα με την θέση τους και το μέγεθός τους, σε αποκόλληση του σάκου κύησης ή και αποβολή είτε αρχόμενης κύησης είτε προχωρημένης. Η παρουσία τους δυσκολεύει τα πράγματα γιατί εάν απαιτηθεί χειρουργική αφαίρεσή τους η γυναίκα δεν πρέπι να μείνει άμεσα έγκυος. Πρώτα πρέπει να επουλωθεί καλά το τοίχωμα της μήτρας. Το μέγεθος του ινομυώματος υποτιμάται πολλές φορές από κάποιες γυναίκες. Ένα ινομύωμα π.χ. 4 εκατοστών είναι ίσο σε μέγεθος με το σώμα της μήτρας το οποίο επίσης είναι 4 εκατοστά. Η μήτρα έχει μέγεθος 7 εκατοστά αλλά μαζί με τον τράχηλο. Ένα ινομύωμα λοιπόν 4 εκατοστών δεν μπορεί να θεωρείται "μικρό". Αντίθετα μπορεί να επηρεάσει την γονιμότητα και σίγουρα να αυξηθείσ σε μέγεθος κατά την διάρκεια μίας κύησης "κλέβοντας" ζωτικό χώρο από το έμβρυο.

Τελειώνοντας με τις επεμβατικές τεχνικές αξίζει να αναφέρουμε ότι το κόστος τους έχει πέσει πάρα πολύ και αυτό γιατί δεν πρόκειται για καινούργιες τεχνκές αλλά για τεχνικές που επαναλαμβάνονται καθημερινά εδώ και χρόνια. Αλλά και η ρομποτική αν και μάλλον έχει παρεξηγηθεί ώς προς το κόστος της δεν παύει να είναι μία καθημερινή χειρουργική πράξη που είναι πολύ πιο οικονομική από μία λαπαροσκοπική επέμβαση του έτους 1990. Οι Ιατρικές πράξεις στην Ελλάδα έχουν κόστος προσαρμοσμένο στα ελληνικά δεδομένα. Δεν υπάρχουν επεμβάσεις ελιτίστικες. Ελάχιστες είναι οι εξαιρέσεις πλέον στον κανόνα, ο καθένας μπορεί να το διαπιστώσει αυτό ρωτώντας αυτούς που πρέπει.

Οτιδήποτε επεμβατικό προτείνεται από τον γιατρό πρέπει να πραγματοποιείται σε εύλογο χρονικό διάστημα. Είναι κατανοητό ότι όταν ένα ζευγάρι εξετάζεται το 2008 και αποφασίζει να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε από τις προτεινόμενες πράξεις το 2010, τα δεδομένα έχουν αλλάξει για το ζευγάρι αυτό. Το ιστορικό πρέπει να ληφθεί από την αρχή γιατί μπορεί να έχουν προστεθεί δεδομένα. Αλλά και η γονιμότητα έχει μειωθεί λόγω της ηλικίας κατά ανάλογο ποσοστό. Κάτι το οποίο δεν μπορεί κάποιος εύκολα να δεχτεί είναι η "φθορά" μας χρόνο με τον χρόνο. Όμως αυτό είναι κάτι που όλοι το ξέρουμε δεν χρειάζεται να μας το πει ένας γιατρός. Το γενετικό ρολόϊ μας δεν αλλάζει και δεν ακολουθεί το πώς αισθανόμαστε σαν άνθρωποι.