Λοίμωξη λοιπόν στον τράχηλο της μήτρας προκαλεί ο Γονόκοκκος, τα Χλαμύδια, η Τριχομονάδα, οι Μύκητες, το Ουρεόπλασμα, το Μυκόπλασμα, οι Κόκκοι. Σπανιότατα πια τον τράχηλο προσβάλλει και το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης. Όπως παρατηρήσατε ορισμένα από τα παθογόνα είναι ίδια οπότε προκαλούν την λεγόμενη κολποτραχηλίτιδα. Η διάγνωση εδώ γίνεται με λήψη καλλιέργειας αλλά από το εσωτερικό του τραχήλου ώστε να απομονωθούν τα παθογόνα που βρίσκονται μέσα σε αυτόν αλλά και τα αναερόβια μικρόβια που υπάρχουν συχνά. Ειδικότερες εξετάσεις που γίνονται πέραν της καλλιέργειας από την περιοχή του τραχήλου της μήτρας ώστε να γίνει τυποποίηση διαφόρων μικροοργανισμών είναι οι εξής:

• η άμεση μικροσκόπηση (για μύκητες, κόκκους, τριχομονάδες)
• ο ανοσοφθορισμός (για τον έρπη)
• Aνοσοενζυμική μέθοδος Elisa (για τα χλαμύδια)
• PCR (για μελέτη DNA)

Όπως αναφέραμε και στην ενότητα των ΣΜΝ (σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα) πέραν από τις κοινές μικροβιακές τραχηλίτιδες υπάρχουν και πιο ειδικές μορφές προσβολής του τραχήλου της μήτρας αλλά και του κόλπου όπως η ερπητική λοίμωξη, η λοίμωξη από HPV (κονδυλώματα), η λοίμωξη από ωχρά σπειροχαίτη (μικροοργανισμό που προκαλεί την σύφιλη-σπανιότατη στις μέρες μας στον Ελληνικό πληθυσμό).

Αυτό που δεν θέλουμε να συμβεί στην περίπτωση μίας κολπίτιδας ή τραχηλίτιδας είναι να μην επεκταθεί η λοίμωξη στο εσωτερικό της μήτρας. Αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα την πρόκληση ενδομητρίτιδας, κατάστασης επώδυνης με πόνο και ροή πυοαιματηρού υγρού από τον κόλπο (όχι πάντα). Από την μήτρα η λοίμωξη μπορεί να επεκταθεί στις σάλπιγγες (προκαλώντας σαλπιγγίτιδα ή και πυοσάλπιγγα) και φυσικά να επεκταθεί στην κοιλιακή κοιλότητα μέσα από την σάλπιγγα προκαλώντας μία ελαφριά μόρφή ή βαρειά μορφή περιτονίτιδας.

Το γεννητικό σύστημα της γυναίκας λόγω της ανατομικής του κατασκευής επιτρέπει σε έναν μικροοργανισμό από το εξωτερικό περιβάλλον να φτάσει στην κοιλιακή κοιλότητα (μέσω κόλπου, μήτρας, σαλπίγγων). η κοιλιακή κοιλότητα δεν έχει χλωρίδα. Είναι μία περιοχή η οποία δεν επιτρέπει την παρουσία μικροοργανισμών και αντιδρά πολύ έντονα στην παρουσία τους (οξύ πόνο, σύσπαση κοιλιακών τοιχωμάτων). Αντιμετωπίζεται βέβαια αλλά απαιτεί νοσηλεία σε Νοσοκομείο που σημαίνει και κάποια ταλαιπωρία.

Έχει σημασία λοιπόν, όταν αντιλαμβάνεστε ενοχλήσεις στον κόλπο (όπως αναφέρθηκαν στην ενότητα κολπίτιδες) ακόμα και αν είναι χαμηλής έντασης να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας. Καλύτερα να υποβληθείτε σε μία εξέταση έστω και περιττή παρά να έχετε αργότερα περιπέτειες με την υγεία σας.

Τα μέτρα προφύλαξης είναι αυτά που ισχύουν και για τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Δηλαδή:

• Καλή καθαριότητα και προσωπική υγιεινή
• Καλή καθαριότητα και προσωπική υγιεινή του συντρόφου
• Αποφυγή περιττών μέτρων προστασίας του κόλπου (αντισηπτικά)
• Όχι σφουγγάρι για το σώμα σας (δεν μπορείτε να φανταστείτε τι μικροοργανισμοί αναπτύσσονται σε αυτά)
• χρήση προφυλακτικού στις επαφές
• προσοχή στις σεξουαλικές προτιμήσεις σας (συζητείστε το με τον γιατρό σας)

Η αγωγή όπως και στις κολπίτιδες, εξαρτάται από το αίτιο και ο χρόνος της αποθεραπείας ποικίλλει. Η αγωγή φυσικά αφορά και τον σύντροφο.