Καταφεύγει σε χρήση αντιμυκητιασικών που μπορεί να της μειώσουν το αίσθημα που νοιώθει και το οποίο πράγματι μπορεί να οφείλεται σε μύκητες αλλά κατά κανόνα δεν δίνει σημασία ότι ίσως ο κνησμός να είναι η εκδήλωση μίας άλλης παθολογικής κατάστασης.

Ο κνησμός στην περιοχή των έξω γεννητικών οργάνων όμως μπορεί να οφείλεται σε πολλά αίτιια και μάλιστα όσο πιο προχωρημένη είναι η ηλικία της γυναίκας τόσο πιο πιθανό είναι να οφείλεται σε αυτά:

• σακχαρώδης διαβήτης
• αύξηση της ουρίας στο αίμα (νεφροπάθειες)
• παθήσεις του ήπατος, ηπατική ανεπάρκεια
• τοπικά αίτια (αντίδραση σε κρέμες, καλλυντικά, αφρόλουτρα, υφάσματα)
• ερπητική λοίμωξη (συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα)
• ψωρίαση (όχι σαν αρχική εστία)
• νόσος του Crohn (φλεγμονώδης νόσος του εντέρου)
• νόσος Αδαμαντιάδη (ελκώδης νόσος)
• Λειχήνας (απλός-σκληρυντικός)
• πλακώδης υπερπλασία (πολύ συχνή στην εμμηνόπαυση)
• ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία (αρχικά καλοήθης)
• δυστροφία του αιδοίου
• καρκίνος του αιδοίου

Τα αίτια ενός φαινομενικά αθώου συμπτώματος όπως ο κνησμός είναι ένας μεγάλος κατάλογος από νοσήματα. Άλλα από αυτά είναι καλοήθη άλλα όμως είναι κακοήθη ή μπορεί με τον καιρό να εξελιχθούν σε κακοήθη. Ο χρόνιος ερεθισμός μίας δερματικής περιοχής μπορεί να οδηγήσει μακροπρόθεσμα σε εξαλλαγή δηλαδή σε αλλαγή των χαρακτήρων μίας βλάβης, οπότε από καλοήθης να γίνει κακοήθης.

Μία γυναίκα λοιπόν στην περίοδο αυτή της ζωής της θα πρέπει να είναι πιο καχύποπτη όταν διαπιστώνει ότι ένα σύμπτωμα όπως ο κνησμός επιμένει για καιρό. Απαραίτητα θα πρέπει η γυναίκα αυτή να εξετάζεται από τον γυναικολόγο της και φυσικά να αναφέρει τα νοσήματα από τα οποία πάσχει εκείνη την στιγμή. Η κλινική εξέταση και η εξέταση με μεγεθυντικό φακό θα μας δώσει πληροφορίες για:

• αλλαγές στην χροιά του δέρματος
• φλεγμονές
• έλκη

αλλά και πληροφορίες για την έκταση της βλάβης και την πιθανότητα ανάγκης για λήψη βιοψιών από την περιοχή. οι δερματικές αλλοιώσεις πολλές φορές συγχέονται η μία με την άλλη επειδή η αρχική εικόνα τους είναι σχεδόν ταυτόσημη. Ένα έλκος στην αρχή του π.χ. μπορεί να είναι εκδήλωση νόσου Crohn, νόσου Αδαμαντιάδη-Bechet αλλά και πρώτη εκδήλωση μίας κακοήθειας. Όταν λοιπόν ο γιατρός προτείνει σαν λύση την διαγνωστική λήψη βιοψίας σημαίνει ότι αυτή είναι απαραίτητη για την τελική διάγνωση. Η ιστολογική επιβεβαίωση θα οδηγήσει σε στοχευμένη θεραπεία για το συγκεκριμένο πρόβλημα και σίγουρα σε καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα.

Τα διαγνωστικά μέσα που διαθέτουμε για τις παθήσεις που αφορούν χρόνιο κνησμό και βλαβες του αιδοίου είναι:

• διαγνωστικές εξετάσεις αίματος
• κυτταρολογική εξέταση
• εξέταση υπό μεγεθυντικό φακό και λήψη τεμαχιδίων για βιοψία

Περιπτώσεις που μπορούν να αντιμετωπιστούν με συντηρητική αγωγή και χρήση φαρμάκων με τον καιρό παρουσιάζουν βελτίωση. Ίσως η αποθεραπεία να μην είναι ολοκληρωτική αλλά τα ενοχλητικά συμπτώματα ελαττώνονται και δεν γίνονται αντικείμενο μόνιμης απασχόλησης. Εάν η αγωγή με φάρμακα αποτύχει η ενδεδειγμένη επιλογή είναι η αφαίρεση της περιοχής που πάσχει και η αποκατάσταση των ιστών με ειδικές τεχνικές. Η αποκατάσταση είναι πλήρης και επέρχεται σε σύντομο χρονικό διάστημα.